Afgelopen week hebben Sverre en ik veel korte momentjes beleefd in onze tuin. Natuurlijk zijn we bezig geweest met dummy en het bijbehorende commando ‘hou vast’ en ‘los’. Hoewel dit voor de hond misschien niet de leukste oefening lijkt te zijn, heeft Sverre aan 4 lange poten nauwelijks genoeg om met mij mee te gaan. Bij het zien van de dummy moet ie meestal eerst even uitgebreid gapen, om hem vervolgens (zonder noemenswaardig tegen te stribbelen) in zijn bek te laten stoppen. Donderdag had ik even niet in de gaten dat, toen we klaar waren, een hazendummy op de grond was gevallen. Daar kwam ik een paar uur later achter toen ik even in de schuur moest zijn. Natuurlijk met Sverre op mijn hielen…. Sverre dook natuurlijk meteen op het ‘haas’ af en pakte hem op. Natuurlijk ga ik hem daarvoor niet straffen dus zei ik zo lief als ik maar kon ‘kom voor’. Wat denk je? Komt die Pipo keurig voor me zitten met kop een beetje naar achteren om het haas netjes in het midden vastgepakt, aan mij aan te bieden! Oké…waarschijnlijk wilde hij niet loslaten omdat hij die mooie haas wel heel erg graag voor zich zelf wilde houden, maar toch!
De interesse voor ‘wild’ zit er ook wel overduidelijk in. Vorige week tijdens de jachttraining kwam er een groep ganzen overgevlogen en Sverre heeft ze net zo lang na staan kijken totdat ze achter de horizon verdwenen waren. Ook deze week toen ik een eendje in de schuur had liggen voor de training van Yara, kon hij zijn neus niet er maar niet van af houden… Maar goed, dat komt allemaal nog wel. Eerst het gebeuren met de dummy maar eens gaan uitbouwen en perfectioneren.
Sverre en Yara kijken toe terwijl ik Noa wat manieren probeer bij te leren
Voor iedereen die denkt dat de honden bij ons alleen maar op de bank liggen…
Jacklaines Dougall Sverre 