Regelmatig wordt ons de vraag gesteld wie van de drie Goldens nou de baas is. In principe zijn wij dat natuurlijk zelf, maar er is er ééntje die nog hoger staat, en dat is onze kat KoKo.
Als we bij ons de schuur uit lopen, is er meteen een perkje met struiken en een paar bomen. KoKo heeft dit tot haar territorium verklaard en ligt daar hele dagen in de zon of onder een struikje te snorren.
Het trottoir wat hier langs loopt gebruik ik om eenvoudige oefeningetjes met de honden te doen. Een tijdje geleden ben ik daar begonnen met ‘vooruit sturen’: een wit emmertje met daarop een lekker stukje leverworst. Moet je dan eens opletten of Sverre in een rechte lijn naar dit emmertje toe wil lopen!
Laatst deed ik deze oefening weer eens. Ik had Sverre naast me zitten zodat hij goed kon zien dat er op het emmertje iets neer werd gelegd. Omdraaien, Sverre laten volgen en na een meter of 15 weer omdraaien naar het emmertje toe. Op het moment dat ik draai, zie ik KoKo uit de struiken komen, op het emmertje afhuppelen en het stukje worst weggrissen. ‘Zo baas! Dat is aardig van je!!’
Als ik nu de oefening weer wil doen, komt KoKo al uit de struiken terwijl ik het emmertje nog maar nauwelijks heb neergezet. Hoezo, katten kun je niks leren!!
Ook vandaag was KoKo weer erg hulpvaardig. Op hetzelfde trottoir doe ik ook de ‘blijf’ oefening. Ik kan hier ook makkelijk uit het zicht, dus met Sverre ben ik dat ook aan het oefenen. Steeds even een paar seconden achter een muurtje wegduiken en toch kunnen checken of hij blijft liggen. Vanochtend deed ik dit even na de ochtendwandeling. Ik had me weer even verscholen en toen ik weer opdook, zag ik nog net KoKo vanuit de tuin ‘haar’ perkje inschieten vlak voorlangs de neus van Sverre! Dat is toch wel mooi he! Gewoon blijven liggen, mèt afleiding!!
Na het eerste herfststormpje gisteren, ben ik vanmiddag met mijn team ‘groen experts’ maar eens even het Oosterpark wezen inspecteren.
Het team zit klaar om uit te rukken…
Ik kan niet zeggen dat er echt veel of grote schade was, maar er waren toch behoorlijk wat kleine en een enkele grote tak afgewaaid.
De opruimploeg aarzelde geen moment om aan het werk te gaan: