Jachtdag

Soms gebeuren dingen ineens voordat je er erg in hebt. Afgelopen donderdag las ik een facebookberichtje en een paar uurtjes later had ik een uitnodiging binnen om vandaag mee op ganzenjacht te gaan! Hoe leuk het ook is om te trainen en wedstrijden te lopen, de praktijkjacht is toch waar het hele spelletje om draait.

Zo gebeurde het dus dat vanochtend om 3.30 de wekker afliep. Gelukkig was de lokatie vlakbij anders had ik net zo goed niet naar bed kunnen gaan. De lokatie had overigens wel een enige vorm van sentiment: het was vlakbij de plaats (Rhoon/Poortugaal) waar ik met Isis en Yara GBO en VGBO cursus heb gedaan! Daar is de kiem gelegd van mijn passie voor jachthondenwerk.
Na het veld te hebben voorzien van camouflagenetten/-hutjes en ganzen- en duivenlokkers namen we positie in en is het maar wachten tot de ganzen invliegen. Voor Sverre en ‘mijn’ jager werd het geduld extra op de proef gesteld. Aan de andere kant van het perceel hadden ze al meer geluk. Geduld wordt echter beloond en ik kan Sverre inzetten op zijn eerste gans, een enorme knijter van een Canadese gans. Deze ganzen kunnen tot 1 meter groot worden en een kilo of 6 wegen.
Sverre vond dit ook te gortig en wilde hem niet oppakken. Enige haast was wel geboden want er kwam alweer een nieuwe vlucht aan. De jager die vlakbij in de sloot zat, heeft de gans toen binnen gehaald.
Na een tijdje werd ik naar de andere kant van het veld gestuurd. In de tarwe lag ergens een duif en een nijlgans. De nijlgans had Sverre gauw gevonden maar deze wilde hij ook niet oppakken. Hij lag heel dichtbij dus ik heb hem zelf opgeraapt. De duif was daarna snel binnen!
Daarna naar de tarwe aan de andere kant van een sloot. Ook hier een duif en een grauwe gans. Ik zie aan de houding van Sverre wanneer hij iets gevonden heeft en ik moedig hem aan om te apporteren. Hij heeft er een flinke klus aan om deze gans door de tarwe en over water bij me te brengen maar hij doet het wel! Nu nog een duif. Ik stuur Sverre weer over water en al snel staat hij naar de grond te kijken. Uit zijn houding maak ik op dat de duif nog fladdert maar hij hem niet op wil pakken. Deze duif hebben we dus laten halen door een andere hond.
Al met al viel deze eerste jachtdag niet tegen. Sverre was super rustig op post en heeft zeker goed willen werken. Hij zal meer ervaring op moeten doen met gans en wild dat niet kickdood is. Hopelijk krijgen we die kansen ook nog.

Ik heb zelf een paar foto’s van Sverre bij het tableau gemaakt. Bij de hele jacht was een fotograaf aanwezig voor een artikel wat verschijnt in De Jager dus misschien krijg ik daar nog wat meer foto’s van. Wordt vervolgd….
Het tableau (14 ganzen, 10 duiven) ligt binnenkort waarschijnlijk bij iemand op het bord. Het vlees is het meest biologische wat je maar voor kunt stellen. Kijk eens op Hollands Wild