De vorige blog eindigde ik met : ‘Nu op weg naar een B diploma’. Ik had voor 2 mogelijkheden ingeschreven: De diplomadag in Heerle en in Simonshaven.
Naarmate de eerste datum dichterbij komt, merk ik dat Sverre een beetje een terugval heeft. Het trainen gaat wat moeizamer en het enthousiasme lijkt wat minder. Markeren gaat niet altijd even lekker en bij over water sturen is hij onzeker. Ik besluit de diplomadag in Heerle af te zeggen. Ik wil geen druk op Sverre leggen en ongewild gebeurd dat toch wanneer de resultaten tegenvallen. In de daarop volgende weken nòg meer als anders op succes getraind. Vantevoren goed bedenken wat er eventueel mis zou kunnen gaan en dat vervolgens volledig uit bannen. Ik merk dat het beter gaat en besluit om in principe in Simonshaven mee te doen met dien verstande dat ik een dag vantevoren altijd nog af kan melden. Een extra duwtje in de rug is wanneer Sverre op een training een hele mooie markeerproef op 70 meter laat zien. Mooi steady, weg op één commando, mooie lijn en bovenop de dummie. Ook in de week erna nog een goede ‘over water’ dus ik besluit om gewoon te gaan met als uitgangspunt te kijken waar we ongeveer staan.
Het is altijd even spannend in welke volgorde je de proeven af dient te leggen. Gelukkig mocht ik beginnen met ‘over water’. Gelukkig, want aan het begin van zo’n dag zit Sverre toch net iets meer vol met adrenaline. Minder gelukkig werd ik toen bleek dat van de 10 honden die vóór mij moesten starten er slechts 4 succes hadden. De rest kon feitelijk al naar huis. Met de inzetplek bovenop een dijkje moest Sverre een kleine 30 meter overzwemmen. Bij de eerste inzet zwemt hij een stukje maar komt weer terug. De 2e keer gebeurt hetzelfde en de keurmeester zegt: ‘je mag hem nog één keer inzetten en als hij dan niet gaat….’ “slik…” Maar jawel, hij gaat nu in een mooie lijn naar de overkant. Pfieuw!! Daar aangekomen loopt hij over het pad en groenstrook naar de bosjes. Hier tekent hij vrijwel meteen op de wind. Ofwel, hij ruikt de dummie, pakt hem op en komt netjes terug zwemmen. Terwijl het voor veel honden hier dus mis ging. Die hebben zich suf lopen zoeken alleen veel te ver. Op het nippertje een 6, maar goed, ik doe nog mee. Onze route vervolgt naar apport uit water. Die levert 10 punten op. Daarna mogen we markeren. Dat vind ik toch ook wel spannend. Nergens voor nodig zo blijkt. Sverre zit netjes, neemt weer een mooie lijn aan en even heb ik het idee dat hij te ver door loopt. Maar nee hoor! Met z’n snufferd er bóvenop en in één lijn weer terug. Wéér een 10! Daarna 2 minuten uit het zicht van de baas blijven liggen en een kort apport. Dit zou geen probleem mogen zijn en is het ook niet. 20 punten erbij! ‘Dat gaat lekker Mul’ denk ik ‘maar hou je hoofd koel. Je hebt nog niets’.
Vlak voordat ik aan de beurt ben bij verloren zoekapport besluiten keurmeester en helper even te gaan lunchen. Potdomme! heb ik weer. Na 20 minuten wachten mogen we dan eindelijk. Is ook altijd spannend want de hond verdwijnt in het bos en verder zie je niks meer. Ik hoor rechts een hoop gekraak en geritsel. Dat bevalt me niet zo want ik meen dat de dummie juist links ligt. Groot is mijn verbazing als Sverre vrolijk het bos uitspringt met een dummie in de vang. Krijg ik toch weer een 10…
Nu begin ik em te knijpen want de laatste 2 onderdelen (parcourtje volgen en de hond wegsturen en weer terugfluiten) mogen normaal gesproken geen probleem zijn.
De route hier naar toe is een flinke wandeling. Het is warm dus onderweg laat ik Sverre even lekker zwemmen om op te frissen. Bij de proef aangekomen kan ik vrijwel meteen beginnen. Het aangelijnd volgen gaat niet zo fraai; los volgt Sverre echter uit de kunst. Ik krijg er een 8 voor. Bij het uitsturen geef ik Sverre het commando ‘vrij’ en hij schiet er vandoor. Op een meter of 35 moet ik hem weer terughalen. Ik roep altijd eerst de naam (telt niet als commando) en dan fluit ik het sein ‘ kom voor’ ‘, maar als Sverre zijn naam hoort, kom hij al terug racen. Dan weet ik al: dit is de 6e volle bak van de dag.
Hemeltje lief! Ik heb op Sverre’s eerste diplomadag voor een B diploma dus ‘gewoon’ 74 van de 80 punten gehaald!! Dan wordt het spannend want met die punten is het niet ondenkbaar dat je in de prijzen valt.
Bij de prijsuitreiking blijkt dat 22 van de 50 honden een B diploma hebben gehaald. Bij nummer 5 is het puntenaantal 73. ‘Shit’ denk ik. Nèt niet in de prijzen. Maar wat blijkt? Nummer 3 en 4 hebben óók 73 punten. In dat geval wordt de rangschikking bepaald door de leeftijd van de hond (waarbij de jongere hond hoger wordt geklasseerd). Bij de 2e plaats wordt mijn naam genoemd en natuurlijk heb ik daarna nog wel even gedacht ‘als dit en als dat dàn….’, maar ik ben echt superblij met deze prestatie van Sverre. Natuurlijk gaan we nu dus workingtesten in de B1 klasse doen. De eerste is in oktober. Ik verwacht nog niet meteen een certificaat te halen want het verschil tussen C klassen en B1 is best groot maar we gaan er lekker voor trainen.
Eerst gaan we nog een jachtproevendag doen in Rilland, en KNJV proeven in Dongen en Klundert.
Jacklaines Dougall Sverre 